Met verve is een groep schilders die wekelijks in cursusverband schildert in het atelier van Kés Aerts, kunstenaar en docent. Met genoegen tonen zij op deze expositie een kleine selectie van hun werk. De diversiteit van stijlen en formaten van de werken is groot, de verbindende factor is het enthousiasme om te schilderen én de onderlinge inspiratie.

Deelnemers: Willem Bootsveld, Willemien Broekema, Christina Draaisma, Renny de Haan, Wendy Hummel, Akke Kuipers, Krista van der Lugt, Lianne van der Meer en Anna Tiemersma.

Deelnemende fotografen: Rob Blanken, Jan Boer, Klaas de Boer, Eef Bos, Ina Bouhuizen, Luuk Buit, Gert Buter, Hans van Dijk, Eric Dost, Wim Dunning, Sjoerd Hogerhuis, Igor Hoveijn, Hans Jansen, Klaas Kanis, Jan van der Knokke, Wolter Kornet, Yvonne van der Laan, Henny Leijtens, John Mulder, Jogchum Reitsma, Hans Schinkel, Douwe Struiksma, Roeli van Til, Leo Vogelenzang, Bianca de Vries, Gerda de Vries en Jaap de Vries.

De Vereniging voor Natuurfotografie-Drenthe en de Vereniging voor Natuurfotografie-Friesland zijn verenigingen van enthousiaste natuur- en landschapsfotografen. Creatieve natuurfotografie, landschappen en dieren of het vastleggen van een natuurmoment: het kan allemaal. De verenigingen streven ernaar elkaar te stimuleren, om zo tot een hogere kwaliteit van natuurfoto's te komen. Op de bijeenkomsten van de verenigingen - één keer per maand - wordt elkaars werk in een gezellige, ontspannen sfeer besproken.

Naast de gewone bijeenkomsten worden excursies georganiseerd. Verder zijn er bijeenkomsten waarop een fotografisch onderwerp dieper wordt behandeld, zoals het gebruik van een fotobewerkingsprogramma's of van flitstechnieken.

Aangezien de verenigingen enkele leden gemeenschappelijk hebben is er gemakkelijk contact en proberen ze waar dat uitkomt samen te werken. Deze expositie met foto's van 27 fotografen is daar een mooi en inspirerend voorbeeld van.

Nennad Andrić

In april 1992 brak in Bosnië en Herzegovina oorlog uit die al snel ook de stad Mostar bereikte. In juli 1992 riepen de Kroaten hun eigen staat uit in het gebied, onder de naam Kroatische Republiek Herceg-Bosna. Mostar werd uitgeroepen tot hoofdstad van deze staat. Het was de bedoeling dat Herceg-Bosna later deel zou gaan uitmaken van Kroatië. In het voorjaar van 1993 braken in Mostar hevige gevechten uit. In november van dat jaar werd de 'Stari Most' (oude brug) verwoest. In februari 1994 kwamen de strijdende partijen overeen de onderlinge strijd te staken. Eind 1995 werd de oorlog in Bosnië en Herzegovina helemaal beëindigd.

De in de oorlog kapotgeschoten brug werd na de oorlog weer herbouwd door Turkije. De opening vond op 23 juli 2004 plaats. In 2005 werd het historische deel van de stad, inclusief de Stari Most, door UNESCO tot werelderfgoed verklaard.

Nennad Andrić, met zijn gezin gevlucht uit Bosnië en sinds eind vorige eeuw woonachtig in Eelde, schilderde de Stari Most van vóór de verwoesting en van na de verwoesting (vóór de herbouw).

Marijke van Dijk
Een diepe voor in de aarde omvat veertien schilderingen en gedichten, geïnspireerd op de klassieke kruisweg. De thema's die dit verhaal aanreikt, blijken echter zeer actueel: zij verbeelden de levensweg die ieder van ons op aarde gaat, de kringloop van geboorte, bloei, dood en nieuwe lente. Marijke van Dijk maakte veertien schilderingen; Steven van Campen schreef de teksten.

Vier van de in totaal veertien schilderijen zijn op de expositie 75 jaar Bevrijding te zien.

In 2009 ontmoette Marijke Jan Tolkamp, bij een expositie van Een diepe voor in de aarde. Deze expositie motiveerde deze bijzondere man om haar te vragen of zij 'iets kon' met zijn verhaal: Jan Tolkamp overleefde een aantal concentratiekampen in Nazi-Duitsland. Zijn indrukwekkende memoires vormen de basis voor het boek Over Leven, wat Marijke in 2010 uitbracht in een handgedrukte en -gebonden editie van zes exemplaren.

Hieke Veenstra
Veenstra: 'Vanaf 1999 was Niemandsland, bij Waddekath, in voormalig Oost-Duitsland, mijn werkterrein. Niemandsland was tijdens de scheiding tussen oost en west voor mensen gesloten. Hier speelde zich het drama af van mensen die vluchtten en werden gedood. In Niemandsland zijn nog steeds stille getuigen van de Muur aanwezig: een wachtershuisje, een grenspaal, resten van de muur, prikkeldraad, de betonnen weg langs de oostzijde van de muur waarlangs werd gepatrouilleerd.

Het thema "de grens" is nog steeds actueel. Vandaag de dag worden nog steeds in de wereld muren gebouwd, grenzen gesloten, volkeren van elkaar gescheiden, vluchtelingen geweerd, oorlogen gevoerd. In Europa groeit de angst voor aanslagen en wil men grenzen sluiten voor mensen die vluchten voor oorlogsgeweld.'

Schetsboek van een Duitse soldaat
In mei 1941 werd een herinneringsboekje uitgegeven met daarin de tekeningen van soldaat Fritz Junghanz, gelegerd in Eelde-Paterswolde, aan het vliegveld. Junghanz schetst onder andere zijn kameraden, het vliegveld, de gezamenlijke borreluurtjes en de bosrijke omgeving van zijn standplaats.

Historische Vereniging Ol' Eel heeft een exemplaar van het boekje in bezit. De vereniging houdt zich bezig met de geschiedenis van de voormalige gemeente Eelde in de provincie Drenthe. Deze gemeente bestond uit de dorpen Eelde, Paterswolde en Eelderwolde.

Gina Bilyam

In het werk van Gina Bilyam ontstonden patronen die overeenkomsten met Japanse patronen vertonen. Vervolgens zag ze die overal om zich heen, in straattegels, op deuren, als scheidingswand in tapijten. Japanse patronen bestaan veelal uit herhaling van eenvoudige vormen. Het zijn geabstraheerde patronen van natuurlijke vormen: haaienhuid/ same komon, vogelveren/yabane, golven/seigaiha, schild van schildpad / kikkou, waarbij de herhaling verbinding maakt.

Linda Keuris
Centraal in het leven van Linda Keuris staan de gevoelens die mensen in haar opwekken. Hun gemoedstoestanden verbindt zij met de hare en deze verwoordt zij in tekst of gedicht. Associërend op deze gevoelens ontstaan schilderijen, installaties en beelden. Verbinding of ontbinding is een onderliggend thema. Meestal maakt Linda van één idee een serie werken, in verschillende disciplines. 'De wereld viel' is zo'n serie. "Wij zijn verbonden met de wereld, vergeten, dat als wij de wereld uitbuiten er niets van overblijft. We willen het niet zien en laten de wereld vallen."

Rob Koot
Door de jaren heen heeft Rob Koot in verschillende stijlen gewerkt. De abstractie heeft de strijd gewonnen, al blijft de deur op een kier. Het gaat nu vooral over vorm, kleur en balans. Hoe verhouden vormen zich tot elkaar, wat doen kleuren met elkaar. Elke vorm, hoe klein ook, kan van grote betekenis zijn in het geheel, mitsdien goed geplaatst. Zoals met alle verbindingen (compositie) komt uiteindelijk de ultieme verbinding: de lijst. Het beeld kan niet meer ontsnappen. Het is omsloten en afgesloten. Dat geeft rust.

Flos Pol
Flos Pol schildert vanuit verbondenheid met de natuur. Het is haar directe inspiratiebron waarin cycli van groei, bloei en vergankelijkheid een belangrijke rol spelen. Details van structuren en vormen die zich telkens vernieuwen in de seizoenscyclus, herschept ze op doek en in natuurwerken. Als tuinier ervaart ze de natuur in detail en in zichzelf. In die verbinding ontstaat de wereld die ze in haar werk verbeeldt. Intuïtieve beelden over natuur.