Fotogalerie Lichtzone is een onafhankelijke fotogalerie. De galerie bestaat sinds 1995 en is gevestigd in een sfeervol pand in het centrum van de stad Groningen, in de Oude Kijk in 't Jatstraat. Lichtzone promoot de fotografie in al zijn vormen en is een laagdrempelig platform voor professionele en semi-professionele fotografen. Ongeacht stroming, stijl of onderwerpkeuze biedt de galerie fotografen de gelegenheid fotowerk te exposeren, waardoor is het aanbod verrassend gevarieerd zijn.

De aan de zomerexpositie van Galerie Lemferdinge deelnemende fotografen zijn: Harry Kamps, Jan Kruize, Rein Paalman, Sonja de Ridder, Rein Scholte, Klaas van Slooten, Henny B. Stern en Marion Verwey Galerie

Lemferdinge, Lemferdingelaan 2, Paterswolde

Zondag 19 juni t/m zondag 14 augustus 2022 (zondag 26 juni gesloten)

Galerie open: zondag van 12:00 tot 17:00 uur

Henny B. Stern	Jan Kruize

Klaas van Slooten	Marion Verwey

Rein Scholte	Sonja de Ridder

Kunstroute 2022

Op maandag 6 juni wordt voor de 17e keer de Kunstroute gehouden onder de titel “Kunst(t)huis". Tweede Pinksterdag tonen 26 kunstenaars van 11.00 - 17.00 uur hun werk op 17 locaties. Dat doen zijn individueel thuis of in het atelier of samen met andere kunstenaars op grotere locaties zoals, Else van der Laanhuis, Galerie Lemferdinge, Landgoed Westerbroek en Muziekmuseum Vosbergen.

Om uw route te bepalen kunt u eerst een bezoek brengen aan de overzichtsexpositie in Galerie Lemferdinge. De openingstijden zijn: zondag 5 juni van 12.00 - 17.00 uur maandag 6 juni van 11.00 - 17.00 uur

Routefolders zijn verkrijgbaar op alle locaties en te downloaden op deze site.

Download: deelnemerslijst - routekaart

De Kunstroute is een initiatief van de Culturele Raad Eelde.

Overzicht werk van de deelnemende kunstenaars.
(Het nummer voor de naam correspondeert met de routekaart.)

Wat zijn we blij dat we na de door Corona noodgedwongen expositiestop weer kunnen starten met tentoonstellingen in Galerie Lemferdinge! En wat fijn dat we deze herstart kunnen maken met het exposeren van de prachtige quilts van twee vrouwen die ons na aan het hart liggen: Ginie Arends en Mies Boerema.

Bijzondere dank zijn we verschuldigd aan Ginie Arends-Luinge. Zonder haar jarenlange inzet als, onder meer, voorzitter van de Stichting Lemferdinge was deze tentoonstelling überhaupt niet mogelijk geweest. Dit jaar 25 jaar geleden – dus hoe toepasselijk nu deze expositie! – werden onder haar bezielende leiding de restauratiewerkzaamheden van Landgoed Lemferdinge afgerond met de onthulling van de zonnewijzer aan de zijgevel door mr. Pieter van Vollenhoven. In datzelfde jaar 1997 werd Galerie Lemferdinge geopend.

Ginie coördineerde de kunsttentoonstellingen tot 2009, daarna opgevolgd door Marieke Voormolen in haar – toen en nu – hoedanigheid als bestuurslid van de Culturele Raad Eelde, in 2019 weer opgevolgd door Aagtje Smid. Vanaf 2009 gingen Ginie en hartsvriendin en mede-quiltster Mies Boerema aan de slag als een van de gastvrouwen van Galerie Lemferdinge. Een vrijwillige functie die zij tot voor kort en met veel enthousiasme vervulden.

Allereerst natuurlijk vanwege de prachtige quilts die ze maken, maar ook om hen te danken voor het vele werk dat ze verrichtten voor Landgoed en Galerie Lemferdinge, is van 20 maart t/m 22 mei 2022 in Galerie Lemferdinge de tentoonstelling Quiltkunst: reizen, fysiek en virtueel te bewonderen.

Mies en Ginie in hun eigen woorden:

Mies Boerema

Ik werk veel vanuit mijn motto ‘Mijn verhaal in quilttaal’, bijvoorbeeld over mijn reizen naar Zweden. Dat betekent dat er voor de meeste quilts een aanleiding is. Als ik die heb, ga ik kijken naar een mogelijke vormgeving. Dat houdt vaak veel studie in, geïnspireerd door allerlei bladen uit binnen- en buitenland. Ik neem dan ook een beslissing of de vorm erg realistisch moet zijn of dat een basis meer gestileerd kan worden. Daarna zoek ik de kleuren bij elkaar, op een manier zodat het geheel beantwoordt aan de ideeën die ik er al over had. Het kan echter ook voorkomen dat ik zeer getroffen word door een quilt uit een tijdschrift, dat beantwoordt aan een idee dat ik zelf heb. Voor het quilten probeer ik altijd naar vormen te zoeken die een relatie hebben met en passen bij het onderwerp.

Als het grondidee is uitgewerkt denk ik verder na over de versiering, een onderdeel dat met name de afgelopen tien jaar bij mij veel aandacht krijgt. De basis van een quilt bestaat bij mij eigenlijk altijd uit een patchworkpatroon, uitgevoerd in de katoenen quiltstofjes. Daarna maak ik er een quilt van door het geheel te quilten (praktisch altijd met de hand) en door het aanbrengen van allerlei versieringen met behulp van verschillende materialen (kralen, spiegeltjes, bijzondere knopen, versierende technieken van bewerkte materialen als plastic). Ik gebruik daarbij ook materialen en technieken die ik mij de laatste jaren via cursussen eigen heb gemaakt.

Ginie Arends-Luinge

Breien en handwerken zijn vanaf mijn vroegste jeugd heel belangrijk voor mij geweest. Mijn poppen hadden altijd de mooiste jurken aan. Toen ik een jaar of acht was ben ik begonnen voor mezelf te naaien en te breien. Ik heb een tijd gedacht dat er in de modebranch een toekomst voor mij lag, maar besloot uiteindelijk toch iets anders te gaan doen.

Pas in 1986 werd ik besmet met het patchworkvirus. Ik raakte het nooit meer kwijt. Het echte blokkenwerk heeft echter nooit echt mijn belangstelling gehad. De eerste quilt die op een tentoonstelling hing, was een zogenaamde blockbuster (verschillende soorten blokken die in elkaar overgaan). Ik heb daarna alle mogelijke soorten quilts gemaakt.

Al jaren maak ik eigen ontwerpen. Teken- en schilderlessen komen daarbij goed van pas. Om de ontwikkelingen te volgen ga ik graag naar workshops of cursussen. Leraressen die aan mijn ontwikkeling hebben bijgedragen zijn Yke Kastelijn, Hetty Prins, Dineke Ugen, Ted Storm, Ata Greep en Jinny Beyer. Verder heb ik verschillende quilt-midweken gevolgd. Toch probeer ik mijn eigen lijn te volgen. Mijn inspiratie vind ik in de natuur. Ik besteed veel aandacht aan het doorpitten, een handwerktechniek waarbij drie lagen textiel met een doorstiksteek op elkaar genaaid worden, zowel met de hand als met de machine. Want juist daarmee kun je een quilt een eigen gezicht geven.

Met verve is een groep schilders, die wekelijks in cursusverband schilderen in het atelier van Kés Aerts, kunstenaar en docent. Met genoegen tonen zij op deze expositie een kleine selectie van hun werk. De diversiteit van stijlen en formaten van de werken is groot; de verbindende factor is het enthousiasme om te schilderen en de onderlinge inspiratie.

Deelnemers:

Renny de Haan, Lianne van der Meer, Akke Kuipers, Willemien Broekema, Willem Bootsveld, Anna Tiemersma, Wendy Hummel, Krista van der Lugt en Christina Draaisma

Nennad Andrić

In april 1992 brak in Bosnië en Herzegovina oorlog uit die al snel ook de stad Mostar bereikte. In juli 1992 riepen de Kroaten hun eigen staat uit in het gebied, onder de naam Kroatische Republiek Herceg-Bosna. Mostar werd uitgeroepen tot hoofdstad van deze staat. Het was de bedoeling dat Herceg-Bosna later deel zou gaan uitmaken van Kroatië. In het voorjaar van 1993 braken in Mostar hevige gevechten uit. In november van dat jaar werd de 'Stari Most' (oude brug) verwoest. In februari 1994 kwamen de strijdende partijen overeen de onderlinge strijd te staken. Eind 1995 werd de oorlog in Bosnië en Herzegovina helemaal beëindigd.

De in de oorlog kapotgeschoten brug werd na de oorlog weer herbouwd door Turkije. De opening vond op 23 juli 2004 plaats. In 2005 werd het historische deel van de stad, inclusief de Stari Most, door UNESCO tot werelderfgoed verklaard.

Nennad Andrić, met zijn gezin gevlucht uit Bosnië en sinds eind vorige eeuw woonachtig in Eelde, schilderde de Stari Most van vóór de verwoesting en van na de verwoesting (vóór de herbouw).

Marijke van Dijk
Een diepe voor in de aarde omvat veertien schilderingen en gedichten, geïnspireerd op de klassieke kruisweg. De thema's die dit verhaal aanreikt, blijken echter zeer actueel: zij verbeelden de levensweg die ieder van ons op aarde gaat, de kringloop van geboorte, bloei, dood en nieuwe lente. Marijke van Dijk maakte veertien schilderingen; Steven van Campen schreef de teksten.

Vier van de in totaal veertien schilderijen zijn op de expositie 75 jaar Bevrijding te zien.

In 2009 ontmoette Marijke Jan Tolkamp, bij een expositie van Een diepe voor in de aarde. Deze expositie motiveerde deze bijzondere man om haar te vragen of zij 'iets kon' met zijn verhaal: Jan Tolkamp overleefde een aantal concentratiekampen in Nazi-Duitsland. Zijn indrukwekkende memoires vormen de basis voor het boek Over Leven, wat Marijke in 2010 uitbracht in een handgedrukte en -gebonden editie van zes exemplaren.

Hieke Veenstra
Veenstra: 'Vanaf 1999 was Niemandsland, bij Waddekath, in voormalig Oost-Duitsland, mijn werkterrein. Niemandsland was tijdens de scheiding tussen oost en west voor mensen gesloten. Hier speelde zich het drama af van mensen die vluchtten en werden gedood. In Niemandsland zijn nog steeds stille getuigen van de Muur aanwezig: een wachtershuisje, een grenspaal, resten van de muur, prikkeldraad, de betonnen weg langs de oostzijde van de muur waarlangs werd gepatrouilleerd.

Het thema "de grens" is nog steeds actueel. Vandaag de dag worden nog steeds in de wereld muren gebouwd, grenzen gesloten, volkeren van elkaar gescheiden, vluchtelingen geweerd, oorlogen gevoerd. In Europa groeit de angst voor aanslagen en wil men grenzen sluiten voor mensen die vluchten voor oorlogsgeweld.'

Schetsboek van een Duitse soldaat
In mei 1941 werd een herinneringsboekje uitgegeven met daarin de tekeningen van soldaat Fritz Junghanz, gelegerd in Eelde-Paterswolde, aan het vliegveld. Junghanz schetst onder andere zijn kameraden, het vliegveld, de gezamenlijke borreluurtjes en de bosrijke omgeving van zijn standplaats.

Historische Vereniging Ol' Eel heeft een exemplaar van het boekje in bezit. De vereniging houdt zich bezig met de geschiedenis van de voormalige gemeente Eelde in de provincie Drenthe. Deze gemeente bestond uit de dorpen Eelde, Paterswolde en Eelderwolde.

Gina Bilyam

In het werk van Gina Bilyam ontstonden patronen die overeenkomsten met Japanse patronen vertonen. Vervolgens zag ze die overal om zich heen, in straattegels, op deuren, als scheidingswand in tapijten. Japanse patronen bestaan veelal uit herhaling van eenvoudige vormen. Het zijn geabstraheerde patronen van natuurlijke vormen: haaienhuid/ same komon, vogelveren/yabane, golven/seigaiha, schild van schildpad / kikkou, waarbij de herhaling verbinding maakt.

Linda Keuris
Centraal in het leven van Linda Keuris staan de gevoelens die mensen in haar opwekken. Hun gemoedstoestanden verbindt zij met de hare en deze verwoordt zij in tekst of gedicht. Associërend op deze gevoelens ontstaan schilderijen, installaties en beelden. Verbinding of ontbinding is een onderliggend thema. Meestal maakt Linda van één idee een serie werken, in verschillende disciplines. 'De wereld viel' is zo'n serie. "Wij zijn verbonden met de wereld, vergeten, dat als wij de wereld uitbuiten er niets van overblijft. We willen het niet zien en laten de wereld vallen."

Rob Koot
Door de jaren heen heeft Rob Koot in verschillende stijlen gewerkt. De abstractie heeft de strijd gewonnen, al blijft de deur op een kier. Het gaat nu vooral over vorm, kleur en balans. Hoe verhouden vormen zich tot elkaar, wat doen kleuren met elkaar. Elke vorm, hoe klein ook, kan van grote betekenis zijn in het geheel, mitsdien goed geplaatst. Zoals met alle verbindingen (compositie) komt uiteindelijk de ultieme verbinding: de lijst. Het beeld kan niet meer ontsnappen. Het is omsloten en afgesloten. Dat geeft rust.

Flos Pol
Flos Pol schildert vanuit verbondenheid met de natuur. Het is haar directe inspiratiebron waarin cycli van groei, bloei en vergankelijkheid een belangrijke rol spelen. Details van structuren en vormen die zich telkens vernieuwen in de seizoenscyclus, herschept ze op doek en in natuurwerken. Als tuinier ervaart ze de natuur in detail en in zichzelf. In die verbinding ontstaat de wereld die ze in haar werk verbeeldt. Intuïtieve beelden over natuur.